Nasza podróż naznaczona była dwoma kontrastami. Anrika jak zobaczyła słynne Meteory, zapragnęła zobaczyć upalną, różnorodną, piękną Grecję-robiła wszystko by polecieć samolotem, przez błękitne niebo podziwiać drogę do wymarzonej Grecji. Antek od kilku lat miał awersje do Grecji, nie chciał lecieć, Grecja go odrzucała przez jakieś paradygmaty. Po wylądowaniu Antek zmienił zdanie. Grecja, a dokładnie Saloniki go rozkochały, widoki, temperatura i cudowni mieszkańcy wpłynęły na jego zmianę zdania. Pora na zwiedzanie zakątków Grecji. Zabieramy Was do naszej Greckiej przygody pełnej niezapomnianych przeżyć obcowania z jedyną doskonałą naturą.
Saloniki (gr. Θεσσαλονίκη, Tesaloniki hist. Tesalonika (gr. Θεσσαλονίκη, Thessaloníkē, łac. Egnatia, tur. Selanik, w kontekście cs. Солунь) – miasto w północnej Grecji, nad Zatoką Salonicką (Morze Egejskie). Drugie co do wielkości (po Atenach) miasto Grecji. Siedziba administracji zdecentralizowanej Macedonia-Tracja, regionu Macedonia Środkowa, jednostki regionalnej Saloniki i gminy Saloniki. W 2011 Saloniki liczyły 315 196 mieszkańców, a cały zespół miejski około 790 tys. mieszkańców.
Saloniki to ośrodek administracyjny największego greckiego regionu Macedonia, nieoficjalnie, przez Greków nazywany współstolicą lub stolicą Macedonii (greckiej). Prężne i z tradycjami centrum naukowo-akademickie, miejsce licznych kongresów i wystaw międzynarodowych, węzeł transbałkańskich autostrad.
Do początków XX wieku Saloniki były wielonarodowościową metropolią, gdzie koegzystowały ze sobą liczne ludy tej części Śródziemnomorza. W początkach XX wieku najliczniejsi byli tu starozakonni żydzi, następnie muzułmanie, potocznie – acz zwykle nieściśle – określani ówcześnie jako Turcy, ludność greckoprawosławna (Grecy i Arumuni), Słowianie bałkańscy (Macedończycy i Bułgarzy), Ormianie i także wiele mniejszych.
Pretensje do Salonik i terenów aż po Olimp wysuwali politycy Bułgarii i Macedonii Północnej. Od 1992 do 2019 roku trwał konflikt grecko-macedoński dotyczący formy nazwy północnego sąsiada Grecji oraz interpretacji historii. Zarówno Macedończycy-Słowianie, jak i Macedończycy-Grecy uważają się bowiem za spadkobierców starożytnej Macedonii.
Jezioro Kerkini ( greckie : Λίμνη Κερκίνη – Limni Kerkini to sztuczny zbiornik wodny w Macedonii Środkowej w Grecji , który powstał w 1932 r., a następnie przebudowany w 1980 r. na miejscu niezwykle rozległych bagien.
Jezioro Kerkini jest obecnie jednym z najważniejszych miejsc obserwacji ptaków w Grecji, ponieważ znajduje się wzdłuż szlaku migracyjnego ptaków w drodze do Morza Egejskiego , regionu Bałkanów, Morza Czarnego , węgierskich stepów i nie tylko.
Vironia ( greckie : Βυρώνεια , przed 1924: Χατζή Μπεηλίκ – Chatzi Beilik ) to miasto położone w jednostce miejskiej Petritsi w północno-zachodniej części jednostki regionalnej Serres w Grecji . Leży w pobliżu granicy z Bułgarią , na prawym brzegu rzeki Strymon , na południe od gór Kerkini i na wschód od jeziora Kerkini . Vyroneia jest położona 4 km na zachód od Neo Petritsi i 12 km na północny zachód od Sidirokastro . Według spisu z 2011 roku Vyroneia liczyła 923 mieszkańców.
Olimp (gr. Όλυμπος, ΄Olimbos; wymawiane z akcentem na pierwszą sylabę) – najwyższy masyw górski w Grecji, położony między północną a środkową częścią kraju, oddzielający historyczną Macedonię od Tesalii.
Jego najwyższy szczyt Mitikas wznosi się na wysokość 2917.727 m n.p.m. Masyw znajduje się między dolinami rzek Pinios i Aliakmon, nad Zatoką Termajską. Na zachodzie i południowym zachodzie kończy się pionowymi ścianami o wysokości do 500 metrów. Z północnych urwisk najwyższa jest ściana Skolio, licząca 400 metrów. Deniwelacja między centrum Litochoro a głównym szczytem Olimpu wynosi 2620 metrów.
Masyw Olimpu zbudowany jest z dolnojurajskich (liasowych) skał osadowych powstałych w płytkim morzu epikontynentalnym. Około milion lat temu, w epoce lodowcowej, masyw Olimpu był zlodowacony, czego pozostałością są cyrki lodowcowe.
Zbocza gór porośnięte są lasami iglastymi, liściastymi oraz makią. W wyższych partiach lasy przechodzą w łąki. Olimp jest ośrodkiem wypoczynkowo-turystycznym, z założonym w 1938 roku parkiem narodowym.
Meteory (gr. Μετέωρα (Meteora) z gr. metéoros – wzniesiony w górę, będący wysoko w powietrzu) – masyw skał z piaskowca i zlepieńca w środkowej Grecji na północno-zachodnim krańcu równiny tesalskiej w okolicy miasta Kalambaka. Skały osiągają wysokość do 540 m n.p.m.
Na szczytach skał umiejscowiony jest zespół 24 prawosławnych klasztorów (monastyrów). Początkowo wszelkie materiały potrzebne do budowy i życia mnichów wciągane były na linach, również odwiedzający mogli dostać się do monastyrów jedynie w taki sposób. Obecnie część z monastyrów udostępniona jest dla zwiedzających i dla ich wygody wybudowano schody i pomosty.
Pierwsze wspólnoty religijne pojawiły się w Meteorach pod koniec X w., mieszkając w jaskiniach i pustelniach.
Legenda głosi, że św. Atanazy, założyciel Wielkiego Meteora (Megalo Meteoro), najstarszego monastyru, wzniósł się na szczyt na skrzydłach orła. To on założył pierwszy klasztor w roku 1336. Ponieważ trwały wówczas wojny Bizancjum z Serbią więc klasztory te były dobrym, niedostępnym schronieniem. Ukrywał się tu m.in. Jan Paleolog – następca tronu serbskiego. Okres świetności klasztory przeżywały za panowania osmańskiego sułtana Sulejmana Wspaniałego (1520–1566).
Monastyry gromadziły wtedy ogromne skarby, czerpiąc zyski z posiadłości ziemskich w Tesalii, Wołoszczyźnie i Mołdawii.
Od XVIII w. klasztory zaczęły podupadać (głównie na skutek kłótni opatów oraz erozji nieumiejętnie budowanych i konserwowanych budynków). W sumie wybudowano 24 klasztory (każdy na innej skale). Współcześnie tylko sześć klasztorów jest zamieszkanych i toczy się w nich normalne życie monastyczne. Są to cztery klasztory męskie i dwa żeńskie:
Ajos Nikolaos (Świętego Mikołaja Odpoczywającego),
Aby zwiedzić klasztory, należy mieć odpowiedni strój: długie spodnie dla mężczyzn, spódnica zakrywająca kolana i zakryte ramiona dla kobiet.
Wpisane na listę dziedzictwa UNESCO.
Meteory były scenerią dla jednego z filmów o przygodach Jamesa Bonda pt. „Tylko dla twoich oczu” oraz serialu ,,Gra o Tron”
Meteory były również miejscem akcji filmu pt. „Sky Riders” w reżyserii Douglasa Hickoxa z Jamesem Coburnem w roli głównej.
Nazwa drugiego studyjnego albumu zespołu Linkin Park pochodzi właśnie od tego miejsca. Zanim jeszcze zaczęły się prace nad płytą, członkowie zespołu zobaczyli podpisane zdjęcie skał na ulotce biura turystycznego i postanowili, że album będzie robił takie samo wrażenie, jak one. Na końcu procesu tworzenia, postanowili nazwać płytę „Meteora”.
Nasza podróż do Włoch stolicy mediolańskiej mody odbyła się we czwórkę. Antek miał 3 odlotowe agentki. Mnie i nasze dwie koleżanki. Plan mieliśmy częściowo zorganizowany co zobaczyć, ale na miejscu wyszukiwaliśmy miejsca, z którymi będziemy rezonować energetycznie i podziwiać. Plany okazały się strzałem w milion. Zapraszamy Was do naszej przygody, gdzie piękne widoki macie gwarantowane. Zaczynamy ?
Bergamo – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Bergamo, położone u południowych podnóży Alp Bergamskich. Dawna nazwa miejscowości to Bergomum.
Bergamo czyli nasza baza, gdzie zatrzymaliśmy się na nocleg w B&B San Benedetto. Możemy polecić to miejsce, gdyż właściciel miło nas przywitał z mapką i opowiedział co gdzie i jak. Z lotniska dojechaliśmy do noclegu autobusem w około 20 minut, a na stację kolejową chodziliśmy z miejsca noclegowego 10 minut. Miasto niezwykle urokliwe i klimatyczne w którym jest co zwiedzać, a do Mediolanu kursują pociągi co godzina i jedzie się 40 minut.
Miasto położone jest u podnóży Alp Bergamskich, które przywitało nas deszczem. Odwiedziliśmy historyczną część miasta na wzgórzu Cita Alta.My weszliśmy na pieszo wzdłuż murów obronnych z widokiem na panoramę miasta, ale można wjechać tam też kolejką.
W Bergamo w 1826 urodził się Francesco Nullo, pułkownik, przyjaciel i powiernik Giuseppe Garibaldiego, dowódca ochotników włoskich, tzw. garibaldczyków, którzy wzięli udział w polskim powstaniu styczniowym 1863. Bergamo posiada również swój klub piłkarski – Atalanta BC, w której grał między innymi Christian Vieri.
Z Bergamo związany był święty, papież Jan XXIII – kardynał Angelo Giuseppe Roncalli, który uczył się w miejscowym seminarium, potem był sekretarzem biskupa Bergamo.
Według danych na styczeń 2010 gminę zamieszkiwało 120 694 osób przy gęstości zaludnienia 3048 os./km².
Historyczna część miasta położona na wzgórzu (Città Alta) jest chętnie odwiedzana przez turystów. Można tam wyjechać kolejką (Funicolare di Bergamo Alta). Najważniejsze zabytki górnej części miasta do Piazza Vecchia, przy którym znajduje się wybudowany w XII w. Palazzo della Ragione, bazylika Santa Maria Maggiore (XII–XIV w.), wieża miejska z XI w. i zabytkowe mury obronne.
W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Bergamo oraz port lotniczy Bergamo obsługujący połączenia tanich linii lotniczych do Mediolanu.
Mediolan (wł. Milano, łac. Mediolanum, lomb. Milan lub Milà) – miasto i gmina w północnych Włoszech, stolica prowincji Mediolan i regionu Lombardia. Położone na północno-zachodnim skraju Niziny Padańskiej pomiędzy rzekami Ticino, Adda, Pad i Alpami. Mediolan położony jest na wysokości 122 m n.p.m. Drugie co do wielkości miasto Włoch – po Rzymie – z liczbą mieszkańców ponad 1 mln 300 tys.
Mediolan to drugie co do wielkości miasto we Włoszech. Miasto położone w regionie Lombardii. Architektura tego miasta zachwyca. Najbardziej turystyczne punkty to Katedra Mediolańska i Galeria Wiktora Emanuela. My odwiedziliśmy również kompleks wieżowców Bosco Verticale, ale zajrzeliśmy też na Via Dante, do Piazaa Cordusio i Bazyliki św. Wawrzyńca. Zwiedziliśmy też nieco mniej turystyczną część miasta taką bardziej korporacyjną. My zwiedzaliśmy miasto na pieszo i zrobiliśmy ponad 36 tysięcy kroków. Z Bergamo do Milano dostaliśmy się pociągiem bilet kosztował 5,80 euro a trasa trwałą 40 minut. Stacja kolejowa w Mediolanie robi wrażenie i warto ją odwiedzić. Obowiązkowo zamówiliśmy pizze i aperola w Quore Italiano.| Miasto to jest typowo europejskie z klimatem podobnym do Wiednia.
Znajduje się tu siedem uniwersytetów (Statale, Bicocca, Iulm, Bocconi, Cattolica, Politecnico; założone m.in. w latach 1863, 1920 i 1924) i inne uczelnie, Akademia Literatury, instytuty naukowe oraz liczne instytucje kulturalne z jedną najbardziej znanych scen operowych, czyniącym miasto jednym ze światowych centrów w tej dziedzinie Teatro alla Scala na czele.
Mediolan jest bardzo ważnym ośrodkiem międzynarodowej turystyki. W 2018 roku Mediolan odwiedziło 9,19 mln turystów z całego świata – był szesnastym najczęściej odwiedzanym miastem na świecie. Wraz z Rzymem i Wenecją jest jednym z trzech najważniejszych pod względem turystycznym włoskich miast. Mediolan uważany jest także za światową stolicę mody oraz finansowo-gospodarcze centrum Włoch. Swoją siedzibę ma tutaj włoska giełda i największe włoskie korporacje, w tym liczne banki, instytucje ubezpieczeniowe, firmy telekomunikacyjne, a także największy prywatny włoski koncern telewizyjny Mediaset.
Mediolan był gospodarzem Wystawy Światowej Expo w 2015 roku.
Como – miasto we Włoszech, w regionie Lombardia, stolica prowincji Como, przy granicy ze Szwajcarią. Miasto znajduje się nad jeziorem o tej samej nazwie, zwanym również Lario lub Lago di Como.
Według danych na rok 2015 miasto zamieszkiwało 84,394 osób, 2,300 os./km².
Como jest miejscem urodzin i spoczynku fizyka Alessandra Volty, wynalazcy prototypu późniejszej baterii. Z miasta pochodzi również Benedetto Odescalchi, późniejszy papież Innocenty XI.
Bellagio – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Como. Bellagio jest najważniejszym kurortem turystycznym nad Lago di Como. Znajdują się tu eleganckie hotele, zabytkowe wille, a w historycznym centrum liczne sklepy, butiki, bary i restauracje. Miasto posiada regularne połączenia promowe z sąsiednimi miejscowościami położonymi nad jeziorem Como.
Jezioro w północnych Włoszech zachwyca pięknem. Z Bergamo można dostać się pociągiem w 1,5 h za 7,80 euro do Varenny, a z Varenny promem do Bellagio. Bellagio to bardzo urokliwa miejscowość położona nad jeziorem Lagio di Como. Będąc w Bellagio zaszliśmy na tiramisu i bezalkoholowe włoskie piwo.
Varenna – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Lecco.
Jezioro w północnych Włoszech zachwyca pięknem. Z Bergamo można dostać się pociągiem w 1,5 h za 7,80 euro do Varenny. Varenna to zdecydowanie najładniejsza miejscowość nad jeziorem Lago di Como. Zachwyca i widokiem na jezioro i pięknymi willami. Warto odwiedzić wille Capresi i Monastero.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 842 osoby, 76,5 os./km².
Jadąc do Popradu mieliśmy w głowie wizje miasteczka urokliwego, małego, spokojnego i zaśnieżonego niczym góry. Wizja zaśnieżonego raju centralnej części Popradu się nie sprawdziła do końca. Białego puchu było niewiele, jednak nie to było priorytetem, a obejrzenie architektury. Zjedzenie ziemiakove placky przez Tośka. Udało się Anrika namierzyła klimatyczne bistro z wystrojem jak z wagonu pociągowego, przedziały i łukowate oddzielone ściankami stoliki. Klimat doskonały, taki Słowacki, magiczny. Kolejną super sytuacją było wejście do Caffe Florian w centrum Popradu. Uraczył nas bardzo miły Słowacki barista, który z nami rozmawiał po polsku. Wypiliśmy pyszną kawę Latte i owocową herbatę. Posiedzieliśmy około godzinę rozmawiając z właścicielem kawiarni. Kolejnym super smaczkiem okazał się Vintage shop z każdą rzeczą za 2.50 E. Kupiliśmy 4 cudne szaliki stylowe, porządnie zrobione z mega materiałów. Czaicie to? Pogodę mieliśmy mega super.
Poprad – miasto powiatowe na Słowacji, w kraju preszowskim, w historycznym regionie Spisz. Największe miasto tego regionu. Pod koniec 2019 roku, z liczbą mieszkańców przekraczającą 50 tys., Poprad zajmował dziesiąte miejsce wśród najludniejszych słowackich miast.
Poprad leży na wysokości 672 m n.p.m. nad rzeką Poprad, w Kotlinie Popradzkiej i u południowych podnóży Tatr.
W centrum Popradu zwraca uwagę pięknie odrestaurowany rynek o soczewkowatym planie, otoczony barokowymi i klasycystycznymi domami, stawianymi na średniowiecznych jeszcze parcelach. Nad rynkiem dominuje wczesnogotycki (według niektórych źródeł późnoromański) kościół pw. św. Idziego z końca XIII w. (zachowana część starych murów wieży i nawy), przebudowany w XV w. Z okresu tej przebudowy pochodzą cenne malowidła ścienne, w tym malowidło na łuku tęczowym, będące najstarszą znaną panoramą Tatr Wysokich. Wystrój wnętrza w większości rokokowy. Ze starego wyposażenia zachowała się brązowa, gotycka chrzcielnica z 1439 r. Nieopodal kościoła wznosi się renesansowa dzwonnica z 1658 r., oraz Immaculata (figura MB Niepokalanej), nieco dalej otoczony parkiem klasycystyczny kościół ewangelicki św. Trójcy. W mieście zachowała się również neoklasycystyczna synagoga.
Rezerwatem architektury (sł. pamiatková rezervácia) o średniowiecznym charakterze jest Spiska Sobota. W kościele pw. św. Jerzego zachowało się gotyckie wyposażenie, w tym ołtarze z ołtarzem głównym dłuta Mistrza Pawła z Lewoczy.
Bardzo cenny jest ołtarz z kościoła w Maciejowcach z połowy XV wieku. Zachowała się tu renesansowa dzwonnica, częściowo przebudowana w stylu klasycystycznym.
W dzielnicy Straże pod Tatrami godne uwagi są liczne, pierwotnie renesansowe i barokowe, domy mieszczańskie, wzniesione na średniowiecznych działkach. Większość z nich przebudowana w ciągu XIX w. w stylu klasycystycznym. Gotycki kościół z XIV w. przebudowany został w XVII stuleciu w stylu barokowym.
Byliście już w Poprad? Ps. Jeśli tak, to jaką porą roku? Anrika i szafa gra,
Poniżej to co udało się nam zwiedzić w Wysokich Tatrach Słowackich.
Poprad to świetna baza/przystań dla nie zmotoryzowanych takich jak my, którzy chcą ruszyć w Tatry Wysokie.
Kolejką z miasta można dojechać w wybrane miejsce i ruszyć szlakiem w kierunku obranego celu!
Góry to największa majestatyczność a zimą jeszcze bardziej magiczne i bajkowe.
Tatry Wysokie (słow. Vysoké Tatry) – najwyższa część Tatr o charakterze alpejskim, rozciągająca się pomiędzy Tatrami Zachodnimi od strony zachodniej oraz Tatrami Bielskimi od strony północno-wschodniej. W linii prostej odległość między granicznymi przełęczami wynosi ok. 16,5 km, zaś ściśle wzdłuż grani głównej ok. 26 km. Tatry Wysokie zajmują obszar około 340 km² (czyli nieco mniej niż Tatry Zachodnie), z czego większość (260 km²) znajduje się na Słowacji.
Kontynent
Europa
Państwo
Polska Słowacja
Najwyższy szczyt
Gerlach (2655 m n.p.m.)
Jednostka dominująca
Tatry, Karpaty
Tatry Wysokie odgraniczone są dość wyraźnie od pozostałych części Tatr. Od Tatr Zachodnich oddziela je po stronie polskiej Dolina Suchej Wody Gąsienicowej, po stronie słowackiej Dolina Cicha Liptowska (choć niekiedy masyw Liptowskich Kop wydziela się do Tatr Zachodnich – wtedy słowacka część granicy między pasmami przebiega dnem Doliny Koprowej). Granicę na grani głównej Tatr stanowi szeroka przełęcz Liliowe. Od Tatr Bielskich Tatry Wysokie są oddzielone dnem dolin (od północnego zachodu do południowego wschodu): Jaworowej, Zadnich Koperszadów, Przednich Koperszadów i Kieżmarskiej. Najwyższym punktem tej granicy jest Przełęcz pod Kopą w grani głównej.
Tatry Wysokie znajdują się na styku trzech krain: Podhala (od północnego zachodu), Liptowa (od południowego zachodu) i Spiszu (od wschodu). Za punkt oddzielający je od siebie uznaje się Cubrynę, leżącą w grani głównej, na granicy polsko-słowackiej.
Tatry Wysokie są najwyższymi górami w Polsce i na Słowacji, zarazem stanowią jedno z najwyższych pasm górskich pomiędzy Alpami a Kaukazem. Wyższe są jedynie góry Półwyspu Bałkańskiego – Riła, Pirin, Olimp, Szar Płanina, Góry Północnoalbańskie i Korab. Najwyższymi szczytami w Tatrach Wysokich są Gerlach (2655 m), Łomnica (2634 m) i Lodowy Szczyt (2627 m) po stronie słowackiej. Po stronie polskiej najwyższym szczytem są Rysy (wierzchołek słowacki 2503 m, wierzchołek graniczny 2499 m), inne znane góry to m.in. Mięguszowiecki Szczyt, Świnica, Kozi Wierch.
Krajobraz Tatr Wysokich znacznie różni się od Tatr Zachodnich. W krajobrazie dominuje rzeźba typu alpejskiego, czyli m.in. strzeliste turnie i skaliste szczyty, będące świadectwem silnego działania lodowców. W Tatrach Wysokich znajdują się także niemal wszystkie jeziora tatrzańskie, natomiast rzadko występują tu zjawiska krasowe, częstsze w Tatrach Zachodnich oraz Bielskich.
Rzeźba Tatr Wysokich ma cechy typowej rzeźby alpejskiej. Uformowana została ona przez lodowce górskie podczas zlodowaceń plejstoceńskich. Obszar pól firnowych lodowców znajdował się powyżej 1400–1600 m n.p.m., a jęzory lodowców schodziły do ok. 1000 m n.p.m. (Dolina Białki – 920 m n.p.m.). Jednym ze świadectw epoki lodowej są cyrki i żłoby lodowcowe oraz tatrzańskie jeziora, które w ogromnej większości znajdują się właśnie na terenie Tatr Wysokich (np. Morskie Oko, Czarny Staw Gąsienicowy, jeziora w Dolinie Pięciu Stawów Polskich).
Wysokie Tatry (słow. Vysoké Tatry) – miasto położone w słowackich Tatrach, obejmujące znaczną część tych gór. Jest drugim miastem na Słowacji pod względem powierzchni. Założone zostało w 1947 roku i ma ok. 4200 stałych mieszkańców. Składa się z 15 części – pierwotnie samodzielnych osiedli, które stopniowo integrowały się w całość. Wysokie Tatry dwukrotnie organizowały mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym: w 1935 i 1970 roku.
Państwo
Słowacja
Kraj
preszowski
Powiat
Poprad
Region
Spisz, Liptów
Burmistrz
Ján Mokoš
Powierzchnia
359,78 km²
Wysokość
966 m n.p.m.
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość
3851 10,77 os./km²
Nr kierunkowy
+421 52
Kod pocztowy
062 01
Tablice rejestracyjne
PP
Osią transportową całego obszaru jest Droga Wolności (słow. cesta Slobody), którą turysta w ciągu godziny dostanie się z wysuniętej najdalej na zachód miejskiej części Podbańska przez wszystkie osady tatrzańskie (z wyjątkiem Dolnego Smokowca) aż do wschodniej granicy miasta do osady Tatrzańska Kotlina.
Centrum administracyjnym miasta jest Stary Smokowiec, który wraz z Tatrzańską Łomnicą i Szczyrbskim Jeziorem zaliczany jest do najważniejszych ośrodków ruchu turystycznego.
Miasto Wysokie Tatry składa się z 3 katastralnych części, a te z kolei z 15 osad:
Szczyrbskie Jezioro (Štrbské Pleso)
Szczyrbskie Jezioro (Štrbské Pleso) – od 1 stycznia 2008 decyzją Sądu Najwyższego Republiki Słowackiej (Najvyšší súd Slovenskej republiky) należy do sąsiedniej gminy Szczyrba (Štrba)
Wyżnie Hagi (Vyšné Hágy)
Podbańska (Podbanské)
Stary Smokowiec (Starý Smokovec)
Górny Smokowiec (Horný Smokovec)
Dolny Smokowiec (Dolný Smokovec)
Nowy Smokowiec (Nový Smokovec)
Stary Smokowiec (Starý Smokovec)
Tatrzańska Polanka (Tatranská Polianka)
Tatrzańskie Zręby (Tatranské Zruby)
Nowa Polanka (Nová Polianka)
Tatrzańska Łomnica (Tatranská Lomnica)
Tatrzańska Łomnica (Tatranská Lomnica)
Tatrzańska Kotlina (Tatranská Kotlina)
Tatrzańska Leśna (Tatranská Lesná)
Kieżmarskie Żłoby (Kežmarské Žľaby)
Matlary (Tatranské Matliare)
Popradzki Staw (słow. Popradské pleso, dawniej Rybi Staw, Mały Rybi Staw) – staw tatrzański, znajdujący się w dolnej części Doliny Złomisk, odnogi Doliny Mięguszowieckiej w słowackich Tatrach Wysokich.
Państwo
Słowacja
Region
Dolina Złomisk
Wysokość lustra
1494,3 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia
6,26–6,88 ha
Głębokość • maksymalna
16,6–17,6 m
Hydrologia
Rzeki zasilające
Zmarzły Potok
Rzeki wypływające
Krupa
Staw leży w kotlinie powstałej na bazie misy glacjalno-erozyjnej na wysokości 1494,3 m n.p.m., ma 6,26 ha powierzchni i 16,6 m głębokości (według pomiaru z 1927) lub odpowiednio 6,88 ha i 17,6 m (według pomiarów z lat 1961–1966). Woda ma żółto-zielony kolor i jest jak na tatrzańskie stawy mało przezroczysta (5,7 m według pomiarów Ludomira Sawickiego z 1909), bowiem dzięki południowej wystawie staw ma bogatszy plankton niż leżące o 100 m niżej Morskie Oko. Jest jednym z nielicznych, w których naturalnie występują ryby (pstrąg potokowy).
Temperatura wód powierzchniowych nie przekracza 16 °C. Staw pokrywa się lodem przeciętnie 11 listopada, lód topnieje 21 maja.
Od wschodu do jeziora wpada spływający Doliną Złomisk Zmarzły Potok, a wypływa w kierunku południowym potok Krupa. Nad stawem górują szczyty Osterwy (od wschodu), Popradzka Grań (od północy) oraz Grań Baszt (od zachodu). Okolice Popradzkiego Stawu są ściśle chronione – rezerwat „Dolina Mięguszowiecka” (Rezervácia Mengusovská dolina).
Na pólku narciarskim przy Popradzkim Stawie 20 stycznia 1974 o godz. 10:40 zdarzyła się największa do owego czasu katastrofa lawinowa w Tatrach. Żlebem spod Przełęczy nad Skokiem zeszła potężna lawina, która, przewaliwszy się przez Mięguszowiecki Potok, wdarła 140 m na przeciwległy stok, wspinając się z rozpędu 44 m w górę. Na stoku trenowali z instruktorem uczestnicy kursu narciarskiego ze słowackiego Technikum Budowlanego. Lawina przysypała 24 z nich. Dzięki błyskawicznej akcji ratunkowej (było to 400 m od schroniska nad Popradzkim Stawem) udało się odgrzebać spod śniegu 11 płycej przywalonych. W ciągu następnych kilku dni liczne zespoły ratunkowe (z pomocą przyszło również wojsko) odgrzebały ciała 10 uczestników kursu; wśród nich nauczyciela z 12-letnim synem. Pies wskazał miejsce, w którym po 5 godzinach od zejścia lawiny wydobyto żywego 18-latka przywalonego metrową warstwą śniegu. Ciała dwóch uczniów udało się znaleźć dopiero po roztopach.
Nad brzegiem jeziora stoją schronisko nad Popradzkim Stawem oraz Schronisko Majlátha. Wczesną jesienią odbywają się co roku nad stawem obchody święta THS, z tej okazji na zboczach Osterwy odbywają się pokazy umiejętności ratowników.
Wokół jeziora prowadzi ścieżka turystyczna o długości 1,3 km. Prowadzi ona również do Tatrzańskiego Cmentarza Symbolicznego pod Osterwą.
Do Popradzkiego Stawu dozwolony jest dojazd rowerem drogą dojazdową do schroniska od Drogi Wolności.
Przy schronisku znajduje się węzeł szlaków turystycznych:
Magistrala Tatrzańska – ze Szczyrbskiego Jeziora nad Popradzki Staw, dalej przez Przełęcz pod Osterwą do Batyżowieckiego Stawu.
Czas przejścia ze Szczyrbskiego Jeziora nad staw: 1:15 h, ↓ 1:05 h
Czas przejścia znad stawu na Przełęcz pod Osterwą: 1 h, ↓ 45 min
– zielony ze Szczyrbskiego Jeziora, odchodzący od czerwonego po 30 min. Czas przejścia całej trasy: 1:15 h, ↓ 1:05 h
– od stacji kolei elektrycznej Popradské pleso nad Popradzki Staw i dalej w górę Doliny Mięguszowieckiej do rozwidlenia ze szlakiem czerwonym na Rysy.
Czas przejścia od stacji do stawu: 1 h, ↓ 35 min
Czas przejścia znad stawu do szlaku czerwonego: 30 min w obie strony
– do Tatrzańskiego Cmentarza Symbolicznego, stamtąd w dół do szlaku niebieskiego w Dolinie Mięguszowieckiej. Czas przejścia: 45 min w obie strony.
Szlaki czerwony i żółty są otwarte tylko w sezonie letnim (16 czerwca – 31 października).
Szczyrbskie Jezioro (słow. Štrbské pleso) – jezioro wytopiskowe w Tatrach Wysokich, drugie co do wielkości po stronie słowackiej. U południowego brzegu sytuuje się miejscowość o tej samej nazwie – Szczyrbskie Jezioro (Štrbské Pleso) – kurort i ośrodek sportów zimowych.
Państwo
Słowacja
Miejscowości nadbrzeżne
Szczyrbskie Jezioro
Wysokość lustra
1346 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia
19,76 ha
Wymiary • max długość • max szerokość
640 m 600 m
Głębokość • maksymalna
20 m
Objętość
1284 tys. m³
Szczyrbskie Jezioro (słow. Štrbské pleso)– jezioro wytopiskowe w Tatrach Wysokich, drugie co do wielkości po stronie słowackiej. U południowego brzegu sytuuje się miejscowość o tej samej nazwie – Szczyrbskie Jezioro (Štrbské Pleso) – kurort i ośrodek sportów zimowych.
Jezioro znajduje się na wysokości 1346 m n.p.m. na tzw. Szczyrbskim Tarasie, nad wsią Szczyrba. Nad jezioro z północy opada grań Soliska, kulminująca w Wielkim Solisku (2412 m) i oddzielająca od siebie Dolinę Furkotną i Dolinę Młynicką. Od strony południowej jezioro jest zamknięte wałem morenowym o wysokości sięgającej 20 m.
Nad brzegiem jeziora znajdują się liczne zabudowania hotelowe i sanatoryjne. Nad południową zatoką otwarto w 2008 r. przystań łódek (wcześniej istniała ona do 1976 r., po czym pływanie łodziami zostało zabronione).
Na Szczyrbskim Tarasie oprócz Szczyrbskiego Jeziora znajdują się inne mniejsze zbiorniki wodne: zatorfiony Ślepy Stawek (Slepé pleso) oraz utworzone przez człowieka Nowe Szczyrbskie Jezioro (Nové Štrbské pleso) i Szczyrbskie Rybniki (Štrbské rybníky). Niewielkie stawki znajdują się również na Smrekowicy (Smrekovica) – tarasie położonym na zachód od Szczyrbskiego Jeziora. Są to Smrekowickie Stawki (Smrekovické plieska) i Rakitowe Stawki (Rakytovské plieska).
Szlaki turystyczne:
Magistrala Tatrzańska – z Rozdroża w Dolinie Furkotnej nad Szczyrbskie Jezioro, dalej wzdłuż jego brzegu i na północ w kierunku Popradzkiego Stawu.
Czas przejścia od rozdroża do Szczyrbskiego Jeziora: 40 min w obie strony
Czas przejścia ze Szczyrbskiego Jeziora nad Popradzki Staw: 1:15 h, ↓ 1:05 h
– nad Popradzki Staw prowadzi też szlak zielony, odchodzący od czerwonego i używany w zimie. Czas przejścia ze Szczyrbskiego Jeziora nad staw: 1:15 h, ↓ 1:05 h – od południowego brzegu Szczyrbskiego Jeziora na północ do Doliny Młynickiej, skąd dalej na Bystrą Ławkę. Czas przejścia do wodospadu Skok w Dolinie Młynickiej: 1:40 h, ↓ 1:10 h – od stacji kolei elektrycznej wiedzie zachodnim brzegiem jeziora do Schroniska na Solisku (Chata pod Soliskom). Czas przejścia do schroniska: 1:55 h, ↓ 1:25 h Niżni Podkrywański Chodnik – od południowego brzegu jeziora prowadzi na zachód, powyżej Tatrzańskiej Drogi Młodości. Czas przejścia do Białego Wagu: 1 h w obie strony.
Łomnicki Staw (błędnie Kamienny Staw, słow. Skalnaté pleso, dawniej Lomnické pleso,) – jezioro polodowcowe (słow. pleso) w słowackich Tatrach Wysokich, położone w Dolinie Łomnickiej, pod południowymi stokami Łomnicy.
Państwo
Słowacja
Region
Dolina Łomnicka
Wysokość lustra
1751 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia
1,23 ha
Wymiary • max długość • max szerokość
212 m 85 m
Głębokość • maksymalna
2 m
Hydrologia
Rzeki zasilające
Łomnicki Potok
Rzeki wypływające
Łomnicki Potok
Łomnicki Staw położony jest na wysokości 1751 m n.p.m. (według innych źródeł 1754), zajmuje powierzchnię 1,23 ha (212 metrów długości i 85 metrów szerokości), a maksymalna głębokość wynosi 2 metry (według innych źródeł nawet 4,2 metra. Wskutek czynników klimatycznych, a także działalności człowieka (prowadzonej w pobliżu budowy), zaczął wysychać. W latach 30. i 50. XX wieku przeprowadzono próby przeciwdziałania temu (uszczelnianie), nie przyniosły jednak one na razie rezultatu. Woda pojawia się w stawie okresowo – szczególnie wiosną i po obfitych opadach. Wody dostarcza także potok Łomnica (Skalnatý potok), ale on również często wysycha. Wahania poziomu wody i wielkości stawu są zatem częste, a podane dane na temat wielkości stawu mogą być jedynie orientacyjne. Dla przykładu, w 2021, staw wysechł zupełnie 2 listopada.
Dawniej w okolicach Łomnickiego Stawu licznie występowały kozice i świstaki; Georg Buchholtz młodszy nazywał go zatem „Kozim Stawem”, a Bronisław Rajchman pisał w 1879, że w żadnej innej dolinie w Tatrach nie ma tylu świstaków, jak tutaj.
Obok jeziora powstały stacje kolejki: górna stacja kolejki linowej na Łomnicę z Tatrzańskiej Łomnicy na szczyt Łomnicy (wybudowana w latach 1936–1940) oraz wyciągu krzesełkowego na Łomnicką Przełęcz (2190 m n.p.m.). Ruch turystyczny obsługuje bufet, restauracja i hotel „Encián”. W pobliżu, na wysokości 1751 m n.p.m., funkcjonuje całoroczne Schronisko Łomnickie (Skalnatá chata). Pierwszy murowany obiekt powstał w miejscu schronu turystycznego w 1914 r. Obecny wygląd schroniska znacznie różni się od pierwotnego wyglądu. W schronisku dla turystów są tylko 4 miejsca noclegowe.
Powyżej jeziora, na zboczu Huncowskiego Szczytu (1783 m), działa obserwatorium nad Łomnickim Stawem, założone w 1943. W okolicach stawu istnieją dwie naturalne koleby, które dawały schronienie pierwszym turystom.
Nazwa Łomnickiego Stawu pochodzi od przepływającego przez niego Łomnickiego Potoku, zwanego dawniej po prostu Łomnicą (od niego też wzięły się nazwy szczytu Łomnicy, Doliny Łomnickiej i miejscowości Wielka Łomnica i innych). Sam potok wziął swą nazwę od dawnego słowa „łomy”, oznaczającego bloki kamienne zrzucane z łoskotem przez rwącą wodę. Nazwy Kamienny Potok, Kamienny Staw oraz słowackie Skalnaté pleso, Skalnatý potok są dosłownymi tłumaczeniami spiskoniemieckiej nazwy Steinbach – a ta z kolei według Witolda Henryka Paryskiego jest kalką wczesnych nazw słowiańskich. Słowacki znawca Tatr Ivan Bohuš uważał zaś, że Steinbach to zniekształcone słowo Steinbock, oznaczające kozicę. Dawni przewodnicy, m.in. Maciej Sieczka nazywali jeziorko Czerwonym Stawem (od barwy kamieni na jego dnie).
– zielony od nieczynnej stacji kolejki przy hotelu „Praha” w Tatrzańskiej Łomnicy do Łomnickiego Stawu. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 1:45 h – niebieski od pośredniej stacji kolejki Start w dolnej części doliny do Doliny Huncowskiej, prowadzący przez Huncowską Ubocz, Rakuską Polanę i Niżnią Rakuską Przełęcz, a dalej z powrotem do Doliny Łomnickiej nad Łomnicki Staw.
Szlaki turystyczne:
Czas przejścia od stacji Start na Rakuską Polanę: 1:30 h, ↓ 1 h
Czas przejścia z polany nad Łomnicki Staw: 1:30 h, ↓ 1 h
– znakowana czerwono Magistrala Tatrzańska, prowadząca od Schroniska Zamkovskiego w Dolinie Małej Zimnej Wody nad Łomnicki Staw, a stąd dalej przez Rakuski Przechód do Doliny Zielonej Kieżmarskiej.
Czas przejścia od schroniska Zamkovskiego nad Łomnicki Staw: 1 h, ↓ 45 min
Czas przejścia znad stawu do schroniska nad Zielonym Stawem: 2:05 h, z powrotem 2:55 h.
Byliście już Słowackich Tatrach Wysokich? Ps. Jeśli tak, to jaką porą roku? Anrika i szafa gra,
grafika: Jim Cooper/Pixabay https://pixabay.com/pl/users/jcoope12-17392968/?tab=latest
Powstała nowa aplikacja do E-Certyfikacji Informacji Turystycznej
Polska Organizacja Turystyczna uruchomiła internetową aplikację TurApka E-Certyfikacja Informacji Turystycznej. Dzięki temu punkty lub centra informacji turystycznej mogą sprawniej przejść proces czterogwiazdkowej standaryzacji poziomu obsługi turystów.
Opublikowano prognozę dla rozwoju rynku lotniczego w Polsce
Planowo odbudowa ruchu lotniczego w Polsce po pandemii nastąpi w 2024 roku, zaś dopiero w 2060 roku możemy spodziewać się 142,6 mln pasażerów. IATA sporządziła prognozę rozwoju rynku lotniczego w naszym kraju na zlecenie PPL, w kontekście planów budowy Centralnego Portu Komunikacyjnego.
Na wakacje do Turcji bez paszportu
W tureckim Resmî Gazete ogłoszono decyzję o możliwości wjazdu do kraju przez Polaków za pomocą dowodu osobistego. Wcześniej do przekroczenia granicy konieczny był paszport.
Rada Ministrów wprowadziła ograniczenie ruchu lotniczego z Warszawy
Ogłoszono 26 kwietnia rozporządzenie Rady Ministrów o wprowadzaniu ograniczenia możliwości ruchu na Lotnisku Chopina w Warszawie i na Lotnisku Warszawa Modlin.
Odbyło się Bułgarsko-Polskie Forum Biznesu Turystycznego
Bułgarsko-Polskie Forum Biznesu Turystycznego podsumowało działania między tymi dwoma krajami oraz omówiło dalsze pomysły promocji i potencjału turystycznego. Delegacje te wielokrotnie podkreślały chęć kontynuowania współpracy na rzecz rozwoju sektora turystycznego w obu krajach.
Mazowsze z nową strategią rozwoju marki
Na X kongresie promocji Mazowsza przedstawiono nową strategie marki województwa na lata 2022-2025. Nowy wizerunek i hasło „Zawsze krok przed” odnosi się do dynamicznego rozwoju i osiągania zamierzonego celu szybciej od innych.
Lotnisko w Rzeszowie pobiło swój własny rekord
Ponad 200 tysięcy pasażerów liczył port lotniczy Rzeszów-Jasionka od początku 2022 roku. W maju liczba pasażerów przekroczyła aż 60 tysięcy, o ponad 90 proc. więcej niż w maju 2019 roku, który był najlepszym w historii tego lotniska.
Radom nie jest alternatywą dla Ryanaira
Nie przedłużono długoterminowego kontraktu, który gwarantował Ryanairowi niskie opłaty w Modlinie. Przewoźnik oznajmia, że zlikwiduje cztery trasy, przez co ruch lotniczy w Modlinie zmaleje zimą o 10 proc. Twierdzi też, że lotnisko w Radomiu nie jest alternatywą i chce zastopować rozwój w Warszawie.
Fatalne skutki katastrofy ekologicznej na Odrze
Katastrofa ekologiczna na Odrze prawie z dnia na dzień odcięła przedsiębiorców od możliwości zarabiania pieniędzy. Mowa szczególnie o firmach, które działały sezonowo i wiosną i latem powinny zarobić na utrzymanie w sezonach, gdy działanie jest niemożliwe. Dla wypożyczalni kajaków i sprzętu wodnego czy ośrodków turystycznych zlokalizowanych nad Odrą ta katastrofa to ogromne straty i prawie całkowita blokada funkcjonowania.
Polacy tłumnie odwiedzali Chorwację
Przedstawiciele Chorwackiej Wspólnoty Turystycznej w Polsce poinformowali, że 20 września 2022 roku przekroczono 1 mln gości z Polski. Najpopularniejsze były: Makaraska, Omiš, Zadar, Baška Voda i Orebić. Z biurami podróży do Chorwacji poleciało 246 715 Polaków.
Podlasie straciło turystów i wizerunek
Mimo, że stan wyjątkowy na granicy polsko-białoruskiej miał trwać do końca listopada, to sejm po uchwaleniu nowelizacji ustawy wprowadził zakaz przebywania na tym terenie aż do 1 marca 2022 roku. Zakaz ten obejmował 183 miejscowości, z tego aż 115 znajdowało się w województwie podlaskim, a pozostałe w województwie lubelskim. Sytuacja była coraz trudniejsza dla osób, które prowadziły tam firmy turystyczne.
Malta otworzyła swoje biuro w Warszawie
Malta dostrzega duży potencjał wzrostu liczby turystów z Polski i pomimo kryzysu ekonomicznego wierzy w siłę polskiego klienta. Dotarcie do nowych klientów to cele, które stawia John Mary Attard, dyrektor nowego biura Visit Malta w Warszawie.
Kraków otrzymał zgodę na utworzenie LOT
Na posiedzeniu Rady Miasta Krakowana, które miało miejsce 7 grudnia, przeprowadzono głosowanie nad zgodą na utworzenie i przystąpienie przez Gminę Miejską Kraków do lokalnej organizacji turystycznej pod nazwą “Organizacja Turystyczna Królewskiego Miasta Krakowa”. Za było 21 radnych, przeciw – 19. Jedna osoba się wstrzymała od głosu.
CPK i Lotnisko Chopina zostanie przekształcone w jedną grupę kapitałową
Przedsiębiorstwo Państwowe “Porty Lotnicze” zostanie przekształcone w spółkę prawa handlowego. Powstanie jedna grupa kapitałowa CPK. 5 października symbolicznie został rozpoczęty proces połączeniowy.
grafika: Jim Cooper/Pixabay https://pixabay.com/pl/users/jcoope12-17392968/?tab=latest
Air Astana obchodziła swoje 20-lecie
Linie lotnicze Air Astana świętują 20. rocznicę pierwszego komercyjnego lotu z Ałmaty do Nur-Sultan. W ciągu ostatnich 20 lat Air Astana liczyła prawie 60 milionów pasażerów, wykonując 600 tys. lotów i osiągając średni współczynnik wykorzystania miejsc na poziomie prawie 70 proc.
60 lat temu powstała Stena Line
Stena Line 28 września 2022 roku obchodziła 60. rocznicę powstania operatora promowego, który umocnił swoją pozycję jako zaufany przewoźnik łączący ludzi, miejsca i społeczeństwa.
Wybrano pierwszą kobietę kapitan do objęcia sterów w Stena Line
Maj to też Miesiąc Różnorodności w Stena Line i z tej okazji armator ogłosił mianowanie pierwszej kobiety na stanowisko kapitana, pani kpt. ż.w. Lynette Bryson. Pochodząca ze Szkocji 34-letnia Lynette Bryson pełni funkcję kapitana nocnej wachty jednego z największych promów Stena Line, Stena Adventurer, na ruchliwej trasie Holyhead – Dublin (pomiędzy Walią a Irlandią).
Miasta europejskie wystąpiły z apelem o uregulowanie najmu krótkoterminowego
Europejskie miasta zwróciły się do komisarzy o pilne podjęcie działań w sprawie uregulowań turystycznego najmu krótkoterminowego (TNK). List został poparty przez europejskich parlamentarzystów.
Warszawa, miasto stołeczne Warszawa (m.st. Warszawa) – stolica Polski i województwa mazowieckiego, największe miasto w kraju, położone w jego centralnej części, na Nizinie Środkowomazowieckiej, na Mazowszu, nad Wisłą.
Prawa miejskie uzyskała przed 1300. W 1569 mocą unii lubelskiej Warszawa została ustanowiona miejscem obrad sejmów Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Od 1573 odbywały się tam wolne elekcje. Po 1596 do Warszawy przeniesiono dwór królewski i urzędy centralne, a w 1611 w rozbudowanym Zamku Królewskim na stałe zamieszkał król Zygmunt III Waza. Miejsce obrad sejmików generalnych województwa mazowieckiego i sejmików ziemskich ziemi warszawskiej od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku.
Warszawa jest największym miastem w Polsce pod względem liczby ludności i powierzchni. Jest również jedynym polskim miastem, którego ustrój jest określony odrębną ustawą. Od 2002 jest gminą miejską mającą status miasta na prawach powiatu. W jej skład wchodzi 18 jednostek pomocniczych – dzielnic m.st. Warszawy.
Warszawa jest ważnym ośrodkiem naukowym, kulturalnym, politycznym oraz gospodarczym. Tutaj znajdują się siedziby m.in. Prezydenta RP, Sejmu i Senatu, Rady Ministrów oraz Narodowego Banku Polskiego. Warszawa jest także siedzibą agencji Frontex, odpowiedzialnej za bezpieczeństwo granic zewnętrznych Unii Europejskiej, oraz Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR), agendy OBWE.
W 2020 think tank Globalization and World Cities (GaWC), badający wzajemne stosunki pomiędzy miastami świata w kontekście globalizacji zaliczył Warszawę do kategorii Alpha-.
Królewski Ogród Światła w Wilanowie powraca!
Ulubiona jesienno-zimowa wystawa warszawiaków rozbłysł 8 października 2022 r. po raz jedenasty. W tym sezonie w nowej odsłonie. Zapraszamy!
Królewski Ogród Światła przy pałacu w Wilanowie to wystawa plenerowa, w ramach której tysiące kolorowych diod ułożono w finezyjne kształty. To doskonała propozycja na zimne i szare wieczory zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych – od 10 lat to jedna z największych atrakcji Warszawy. Ten sezon przyniesie wiele zmian – czeka nas wiele interaktywnych i edukacyjnych atrakcji stwarzających możliwość świetnej zabawy.
W tym sezonie na odwiedzających Królewski Ogród Światła czeka wiele nowych instalacji i interaktywnych elementów. Po zmroku na wystawę zaprowadzi ich znany już z poprzednich lat, 75-metrowy świetlisty tunel, w którym rozbrzmiewa muzyka klasyczna. Zobaczyć będzie można także znane z ubiegłorocznych edycji: bramę do ogrodu na dziedzińcu i muzyczno-świetlne atrakcje na tarasie dolnym barokowego ogrodu.
Planując wyjazd jarmarkowo- bożonarodzeniowy we troje z naszą znajomą braliśmy pod uwagę kilka kierunków na mapie Europy. Pierwszym kierunkiem były Włochy-Rzym Kolejny kierunek Rovaniemi-Finlandia miasto Świętego Mikołaja. Z obrazów z bajek piękna kraina baśni o śnieżnym, puchowym raju i wyłaniających się sani z Reniferami i Dziadkiem mrozem-Mikołajem. Trzecim kierunkiem był Berlin-stolica Niemiec, najbliższy sąsiad Polski. Uzgodniliśmy, że wybieramy Berlin, biorąc pod uwagę wiele czynników
Bliska odległość, miasto, w którym jarmarki pokazywane na TikTok’u przyciągnęły nas wszystkich niczym magnes. Samo miasto w sobie bardzo spodobało się Antkowi, który uwielbia przebywać w różnych zakątkach świata i się zachwyca architekturą. Nam dziewczynom początkowo nie przypadł do gustu, patrząc na początek wjazdu do Berlina. Metro, dość mocno lekko mówiąc, niezachęcające. Potem dalej zaczęły się piękne budowle zabytkowe, posągi. Pomnik Goethe. Pomnik Zabitych Żydów. Idąc uliczkami stolicy Niemiec, szukaliśmy jakiejś kawiarni, by pójść na breakfast. Znalazła nasza znajoma super miejsce z pysznymi śniadaniami AmaCaffe. Kediri. Wykwintne menu wypełniło nasze brzuszki i podróż zaczęliśmy kontynuować. Na naszej drodze wyłoniła się Brama Brandenburska, która wrażenie zrobiła na wszystkich. Kolej przyszła na Gmach Parlamentu, w którym część środkowa jest oszklona i można zobaczyć z jej wysokości rozpościerający widok na całe miasto. Miasto, które jeszcze bardziej jest zachwycające i różnorodne architekturalnie. Dobrze przejdźmy teraz do jarmarków, które w każdym z miejsc różniły się bogactwem ozdób, cen, oraz wielkości powierzchni. Na Jarmarku AlexanderPlatz kupiliśmy Bombkę dla Brata Antka-Grzegorza, bo u niego mieliśmy nocleg i zaopiekowanie się wraz z jego ukochaną.
Bombkę kupiliśmy u Polki mieszkającej w Berlinie ponad 30 lat, te bombki, które sama namalowała, zachwycały starannością, wykonania, pięknem oraz różnorodnością techniki malunku. Prócz wszystkich blasków, koła młyńskiego podświetlanego na różne kolory coś nas zaintrygowało. O tym zaraz. Widok kolejnych karuzel, słodkości i świecideł doprowadzał do oczopląsu bogactwa jarmarkowych cudów.
Zanim zobaczyliśmy to intrygujące zjawisko poszliśmy na obiad do knajpy Kartoffelhaus serwującej ziemniaczane dania i powiemy Wam, też były smaczne, wystrój knajpy nas urzekł bardzo, bo był tani niemiecko- swojski- wiejski. Zjedliśmy Trzej Muszkieterowie i pora na dalszą drogę. Idziemy ponownie na Alexander Platz patrzymy i nasza intrygująca cześć najważniejsza wyjazdu jadą na linie – Sanie Mikołaja i na koniec jakby zimne ognie. Ta chwila była dla nas najbardziej filmowa. Antek zaliczył nawet siłownie z Bratem o 1.15 w nocy co za energia i siła
Kolejny dzień zaczęliśmy śniadaniem w tej samej kawiarni. Po śniadaniu wyjście pieszo, bo było blisko do gmachu Parlamentu a tam widok na całą panoramę Berlina. Znów widok na Brandenburg Gate i wejście do Banku, w którym korytarz namieszał kosmicznym sufitem, ścianami i podłogą w powietrzu. Pora była już na pamiątki. Zakupiliśmy je w Gift Shop blisko Kawiarni, w których zjedliśmy ciasto, kawę, herbatę i wino.
Nasz wyjazd dobiegł końca.
A gdzie Wy byliście w tym roku na jarmarkach świątecznych? Anrika i szafa gra,
Tutanchamon – Grobowiec i Skarby w Muzeum Nowa Praga
Wystawa ‘Tutanchamon – Grobowiec i Skarby’ będzie prezentowana na powierzchni 3000 metrów kwadratowych w warszawskim Muzeum Nowa Praga od 26 października 2022 r. Wierne odtworzenie skarbu odnalezionego grobowca w jego oryginalnym kontekście archeologicznym daje możliwość poznania historii przełomowego archeologicznego odkrycia grobowca faraona w egipskiej Dolinie Królów równo 100 lat temu. Wystawę obejrzało ponad sześć i pół miliona zwiedzających w całej Europie. Bilety dostępne już teraz na stronie www.tut-warszawa.pl
Jak wynika z oryginalnych zapisków, brytyjski archeolog Howard Carter 26 listopada 1922 roku wykrzyknął: “Widzę cudowne rzeczy!”, gdy światło świecy przeniknęło przez otwór w przedsionku grobowca zmarłego ponad 3000 lat temu faraona Tutanchamona. Po pięciu latach żmudnych i początkowo bezowocnych prac wykopaliskowych w Dolinie Królów, a na krótko przed porzuceniem wykopalisk, brytyjski archeolog dokonał odkrycia, które do dziś nie ma sobie równych: praktycznie nienaruszonego faraońskiego grobowca ze wszystkimi jego skarbami.
Zwiedzający wystawę doświadczą tego samego zachwytu nad odkryciem. Wystawa Tutanchamon – grobowiec i skarby jest urządzona dokładnie tak, jak grobowiec został odkryty 100 lat temu. Wszystkie święte przedmioty, statuetki, klejnoty i sarkofagi leżą w tych samych miejscach, w których zostały kiedyś znalezione. Zwiedzający będą mieli okazję zobaczyć ponad 1000 wspaniałych przedmiotów, w tym znaną na całym świecie złotą maskę pośmiertną Tutenchamona i jego oszałamiający pozłacany sarkofag.
“To jedna z najpiękniejszych wystaw na świecie. Naprawdę doświadcza się przepychu, ale i nienagannego kunsztu wszystkich przedmiotów faraona. Jeszcze bardziej fascynuje nas niesamowicie zawiła spuścizna kulturowa i religijna, jaką ten starożytny skarb przekazał światu. Wiele jego tajemnic pozostało nieodkrytych. Dzięki imponującej instalacji wystawy można dosłownie znaleźć się we wnętrzu starożytnego grobowca i na własnej skórze doświadczyć wszystkich tych starożytnych tajemnic” – komentuje spektakularną wystawę Anna Czerniejewska, rzecznik prasowy wystawy.
Wszystkie eksponaty zostały wykonane w tradycyjny sposób, z wykorzystaniem tradycji rzemieślniczej sprzed tysięcy lat, pod ścisłym nadzorem światowych egiptologów. Dzięki temu, że są to idealne repliki, wszystkie przedmioty z grobowca faraona można zgromadzić w jednym miejscu, tworząc fascynujący obraz starożytnej, zaawansowanej cywilizacji.
“Umieszczenie grobowca faraona w jego pełnej formie i rzeczywistym kontekście konfrontuje nas bezpośrednio z magicznym światem starożytnego Egiptu”.
Rheinische Post, Dusseldorf
Rozrywka i edukacja
Wystawa Tutanchamon – Jego grobowiec i skarby jest odpowiednia nie tylko dla dorosłych wielbicieli starożytnych kultur, ale także dla dzieci, które uwielbiają nowe i niezwykłe doświadczenia. Dzięki unikalnej metodzie wystawienniczej i bezpłatnemu audioprzewodnikowi, zwiedzający zostaną dosłownie wciągnięci w historię odkryć Howarda Cartera, który w szczegółowy i jednocześnie zabawny sposób opisze wszystkie eksponaty. Wystawa dosłownie przeniesie zwiedzających o tysiące lat w czasie.
Dla grup szkolnych po wcześniejszej rezerwacji dostępny jest specjalny, zniżkowy wstęp. Więcej informacji na stronie www.tut-warszawa.pl
Zdjęcia: Łukasz Kostrzewski
Byliście już na wystawię Tutenchamon grobowiec i skarby? Anrika i szafa gra,
Meteoryty zawsze wzbudzały szczególne zainteresowanie. Ślady fascynacji tajemniczymi “kamieniami z nieba” odnaleźć można w najstarszych przekazach i dokumentach. Prezentowany na wystawie stałej METEORYTY – KAMIENIE Z NIEBA zbiór meteorytów był gromadzony już przez Towarzystwo Muzeum Ziemi przed II wojną światową. Najnowsze nabytki pochodzą natomiast z ostatnich lat. Na wystawie na szczególną uwagę zasługują polskie meteoryty (w tym wręcz unikatowy zbiór meteorytów Pułtusk i Łowicz). Oprócz obiektów pochodzących z pasa asteroidów prezentujemy również bardzo rzadkie meteoryty z Księżyca i Marsa. Ekspozycja kolekcji meteorytów zgromadzonych w zbiorach Muzeum Ziemi PAN stwarza niecodzienną możliwość bezpośredniego poznania niezwykłych “gości z Kosmosu”.
Byliście już na wystawię Meteoryty-kamienie z nieba? Anrika i szafa gra,
