21 maja, 202223 stycznia, 2023 przez anrikaiszafagra

Ikona Mody-NINA RICCI

Maria Adélaïde Nielli znana wszystkim jako Nina Ricci

Nina Ricci urodzona 14 stycznia 1883 roku w Turynie, francuska kreatorka mody pochodzenia włoskiego.

Nina od najmłodszych lat interesowała się modą. W 1895 roku mając zaledwie 12 lat, trafiła do pracowni krawieckiej. W tej pracowni zachwyciła się tworzeniem małych kapeluszy, ze wszystkiego co miała pod ręką. Po dwóch latach opuściła Monte Carlo i zamieszkałą w Paryżu, gdzie zaczęła pracować w pasmanterii siostry. Później zatrudniła się jako pomoc krawiecka w domu mody Bloch et Bakry. Szybko uczyła się krawiectwa, a w wieku 18 lat została już mistrzynią krawiectwa, a po czterech latach projektantką. Jako projektantka podjęła pracę w domu mody La Religieuse. Po krótkim czasie poznała swego przyszłego męża Luigiego Riccima, który był florenckim jubilerem. Z mężem miała tylko jednego syna Roberta, gdyż w 1905 roku została wdową. Wyszła za mąż po raz drugi w wieku 33 lat za Gastona Morela.

Nina pragnęła sukcesu i kariery, przez co cały czas poświęcała się pracy i doskonaleniu swoich umiejętności. W wieku 25 lat podjęła pracę w domu mody Raffin, gdzie została tam aż na ćwierć wieku. Pracowałaby może i dłużej, ale nastąpił kryzys na Wall Street oraz zmarł jej wspólnik. Wtedy z pomocą przyszedł jej syn Robert, który specjalizował się w reklamach. Nina wraz z synem założyli swój własny dom mody w 1932 roku w Paryżu. Robert w domu mody pełnił funkcję dyrektora handlowego. Na samym początku istnienia ich dom mody znajdował się w mieszkaniu Niny w Paryżu. Nina szybko pozyskała klientki i zyskała sławę, co ciekawe nie zależało im na arystokracji i gwiazdach, lecz na ubieraniu zwykłych mieszczanek.

Nina szybko zyskała popularność wśród mieszczanek oraz kobiet z prowincji, dzięki funkcjonalności swoich projektów bez zbędnych ekstrawagancji. Nina trafiła w odpowiednim czasie ze swoim stylem. Kobiety w tamtym czasie bardzo ceniły podkreślanie talii, co w swoich projektach oferowała Nina. Kobiety częściej wybierały kreacje Niny niż np. znanej wszystkim Elsy Schaiparelli. Niny kreacje były dużo tańsze, a też modne i idealnie skrojone. Nina projektowała kreacje na co dzień, jak i na wielkie bale. Miała wielkie zamiłowanie do bieli, była nawet określana mianem ,,białej damy”. Podczas sesji często pozowała w białych strojach. W 1936 roku w swojej kolekcji dodała cekiny. Ponadto oprócz ubrań tworzyła przepiękne nakrycia głowy, sama często nosiła turbany.

Wtorek – Ikona Stylu ELSA SCHIAPARELLI

Przed wojną dom mody Ricci przystąpił do Izby Syndykalnej Krawiectwa, a jej syn Robert został jego wiceprzewodniczącym. W 1939 r. wybuchła II wojna światowa, przez co wielu projektantów uciekło z Europy, np. Schiaparelli wyjechała do USA. Nina jednak pozostała i o dziwo nie zamknęła swojej pracowni. Wojska niemieckie chciały przenieść pracowników jej domu mody do Berlina lub Wiednia, gdzie znajdowały się niemieckie zakłady krawieckie. Robert Ricci przeciwstawił się i powiedział, że paryski haute couture musi pozostać w Paryżu. Udało się to dokonać i jesienią 1940 roku ponownie Nina tworzyła. Przy pokazach musiała ograniczyć liczbę kolekcji do 75. W swych projektach nadal stawiała na praktyczność. Zaprojektowane spódnicę miały zmieniającą długość z krótkiej w dzień na dłuższą na wieczór. Rękawiczki zaś miały z boku specjalne kieszenie na bilety.

Po wojnie przyszedł czas na odbudowę państwa i branży modowej. Ninie brakowało pieniędzy, więc syn Robert wymyślił wystawę prezentującą francuski szyk. Pieniądze z biletów na wystawę i lalek w kreacjach paryskich projektantów przeznaczone były na wsparcie finansowe Francuzów. W wystawę zaangażowało się wiele osób, jak np. ilustratorka Eliane Bonabel wyrzeźbiła głowy laleczek, zaś malarze Dignimont zadbał o scenografię. Wystawa przyciągnęła 100-tysięczną publiczność, a następnie trafiła do Londynu i Barcelony. Nina zaś została często zapraszana na bale.

Z czasem Nina zaczęła oddawać pracę młodszym. Jej syn nawiązał współpracę z Francoisem Crahayem, który w 1959 roku stworzył swoją autorską kolekcję. Przyciągnęła ona uwagę i zainteresowania wielu osób, nawet Rose Kennedy i Claudię Cardinale. Wkrótce dom mody utworzył dział dodatków, a jego klientką była sama Jackie Kennedy – która zakupiła kwadratowe okulary. W 1963 roku z domu mody odszedł Crahay, a jego miejsce zajął Gerard Pipart. Nina Ricci zmarła w 1970 roku, a jej syn Robert w 1988 roku. Ich dom mody kupiła hiszpańska grupa Puig. Mimo że od kilkunastu lat projektują tam osoby nie o nazwisku Ricci, starają się utrzymać styl Niny.