Ikona Mody-FRIDA KAHLO

Magdalena Carmen Frieda Kahlo y Calderón znana wszystkim jako Frida Kahlo

Urodziła się 6 lipca 1907 roku w La Casa Azul  tak zwanym niebieskim domu w Coyoacán. Jest to małe miasteczko  przedmieściach Meksyku. Została wychowana pzez swoich rodziców w Meksyku. Ojciec jej także był artystą  malarzem i fotografikiem. Mama Fridy była jego drugą żoną, pierwsza zmarła. Matka Fridy zajmowała się domem i była gorliwą katoliczką z korzeniami indiańskimi i hiszpańskimi. Frida była trzecią z czterech sióstr, a z poprzedniego małżeństwa ojca miała dwie przyrodnie siostry.  Frida zawsze silniejsze więzi miała z ojcem bo jej matka nie była zadowolona z jej  zachowania córki. 

Gdy miała trzy latka wtedy właśnie nadeszła meksykańska rewolucja, z którą to Frida chciała być utożsamiana i podawała właśnie rok 1910 jako datę swoich urodzin. Mając 6 lat odkryto u niej chorobę polio. Przez tą chorobę jej prawa noga była chudsza od lewej. Maskowała ten defekt zakładając długie i barwne spódnice. 

Będąc nastolatką Frida interesowała się sportem, trenując m.in. boks. W roku 1922 Frida rozpoczeęła edukacje w jednej z wiodących szkół w Meksyku. Była jedną z zaledwie 35 dziewcząt uczącą się w tej szkole. Swoją osobą oczarowała nawet  najpopularniejszego ucznia szkoły, Alejandra Gómeza Ariasa, którego wizerunek uwieczniła na jednym z namalowanych przez siebie portretów.

W 1925 Frida została ranna w wypadku komunikacyjnym, gdzie doszło zderzenia  się ze sobą autobusu i tramwaju . Frida została jedną z najbardziej poszkodowanych. Doszło do wielu bardzo  poważnych urazów tj. złamanie kręgosłupa, złamanie obojczyka, połamanie żeber, złamanie miednicy, 11 złamaie prawej nogi, złamanie i zwichnięcie prawej stopy a także zwichnięcie ramienia. Jakby tego było mało to jeszcze stalowy uchwyt poręczy autobusu przebił jej podbrzusze i macicę, co pozbawiło ją macierzyństwa. Na wskutek wszystkich obrażeń musiała trzy miesiące spędzić gipsowym odlewie , który unieruchomił jej ciało. Po tym czasie  Frida dużo ćwiczyła nad tym, aby stanąć o własnych siłach i nauczyć się na nowo chodzenia. Ćwiczyła wytrwale aż wreszcie się udało, ale niestety bóle i dolegliwości pourazowe nawracały przez całe jej życie. Przez całe swoje życie  przeszła aż 35 operacji, głównie  na usprawnienie prawej nogi i stopy oraz kręgosłupa. Pomimo urazu macicy Frida trzykrotnie próbowała zajść w ciążę, jednak niestety nie udało się urodzić upragnionego potomka.

Podczas unieruchomienia po wypadku Frida zainteresowała się  malarstwem. Dla uprawianie sztuki, nawet porzuciła medyczną szkołe.  Przebywając trzy miesiące w gipsie malowała autoportrety. Tłumaczyła to słowami:  „maluję siebie ponieważ najczęściej przebywam w odosobnieniu i znam dobrze obiekt, który uwieczniam”. Matka Fridy pomogła w malarstwie Fridzie, organizując sztalugi umożliwiające malowanie podczas leżenia w łóżku. Ojciec też pomógł  pożyczył jej swoje farby olejne i pędzle. Prace Fridy zazwyczaj ukazywały surowe życie kobiet w bólu. Sama mówiła o swoich pracach: „nigdy nie maluję fikcji, przedstawiam moje własne życie”.

Pozytywny wpływ na rozwój malarstwa artystki miał Diego Rivera. Frida była zachwycona  sztuką Diega. Poznali się w roku 1927 w Ministerstwie Edukacji, gdzie Diego pracował nad muralem. Frida pokazała mu wtedy swoje prace, Diego gdy je zobaczył powiedział, że ma wielki talent.  Bardzo się zaprzyjażnii i często odiwedzał Fride w jej domu w Kahlo. Pomagał w rozwoju jej talentu dając cenne wskazówki i nakierowując. 

W malarstwie Fridy widoczne były wpływy rdzennej kultury meksykańskiej, co przejawia się w dramatycznej symbolice. Frida eksperymentowała łącząc w swoich pracach elementy kultury, religii i tradycji meksykańskiej z surrealistycznymi akcentami. Na jednym z portretów ukazała siebie i swojego męża, Diega.Frida Kahlo.  Poprzez tematykę jaką podejmowała w swoich obrazach nadała współczesnej sztuce feministycznej nowy Nie bała poruszać się tematów aborcji, śmierci, samotności, choroby, fizjologii, gender, kobiecej nagości, poronień, przemocy, zdrady, lesbianizmu, niedoskonałości ludzkiego ciała oraz obrazoburczych opinii, erotyzmu, patriotyzmu czy fascynacji politycznych.

W 1939 Frida miała wystawe swoich prac w Paryżu. Zaproszenie do wystawy dostała od André Breton. Muzeum sztuki Luwr doceniło talent  Fridy zakupując jedną z jej prac „The Frame”. Był to zaszczyt dla całego narodu meksykańskiego – została pierwszą pracą meksykańskiego artysty, która doceniona została przez światowej sławy muzeum sztuki. Zainteresowania tematyką kobiecą  w swoich pracach ,dostrzegł ruch feministyczny, a Frida stała się jego symbolem w ostatnich latach XX wieku.

W roku 1929 wyszła za mąż za swojego nauczyciela Diega Riviera . Po ślubie Frida bardzo pragnęła dziecka, ale niestey kilkukrotnie poroniła. Stworzyła wtedy wzruszający obraz pokazujący to zdarzenie pt. Henry Ford Hospital. Rozpacz tego doświadczenia pogłębiła dodatkowo śmierć jej matki.

Biseksualna Frida miewała romanse, m.in. z Josephine Baker, Isamu Noguchi, dr Leo Eloesser. Diego tolerował skoki w bok żony tylko jeśli wiązała się z kobietami – o kochanków był zazdrosny. On również nie stronił jednak od przelotnych znajomości i miłostek, nawiązał romans m.in. z młodszą siostrą Fridy Cristiną, co bardzo zraniło i rozgniewało artystkę. Para rozwiodła się w listopadzie 1939, aby powrócić do siebie w grudniu 1940, po czym zawarli drugie małżeństwo. Niestety, drugi ich związek nie był lepszy od pierwszego w kwestii porozumienia i współżycia. Para często zatem mieszkała w osobnych mieszkaniach, ale „po sąsiedzku”

Mocno zaangażowana politycznie komunistka Frida w 1937 roku udostępniła Trockiemu i jego żonie swój dom. Rosyjski polityk dzięki Fridzie uzyskał w Meksyku azyl polityczny. Kahlo romansowała z nim, gdy wyszło to na jaw  Trocki  z żoną wyprowadzili się.

W 1941 ojciec Fridy zmarł na atak serca.  Po roku od śmierci jej ojca zaczęła prowadzić pamiętnik o swoim życiu. W 1950 przeszła aż siedem operacji kręgosłupa, po których zmuszona była korzystać z  wózka inwalidzkiego. Biedna po operacji spędziła aż 9 miesięcy w szpitalu. Zażywała bardzo silne tabletki przeciwbólowe, które odbiły się na jej malarstwie. Kilka lat później na skutek gangreny amputowano jej prawą nogę do wysokości kolana, ponadto chorowała na bronchit co dodatkowo ją osłabiało.

 Chwilę przed śmiercią Frida napisała w swoim pamiętniku: „Ufam, że odejdę bez żalu i że już tu więcej nie wrócę – Frida”. Zmarła kilka dni po napisaniu tego dokładnie 13 lipca 1954 roku.  Powodem śmierci okazała się zatorowość płucna, ale wnioskuje się też, że przyczyną też moglo być przedawkowanie leków celowe bądź niecelowe. Sekcja zwłok nie była wykonana, więc nie dowiemy się co tak naprawdę było przyczyną jej śmierci. Prochy Fridy w urnie spoczęły w jej ukochanym rodzinnym Niebieskim Domu, który stał się muzeum i prezentuje tam pamiątki związane z Fridą i jej dorobek malarski. W Niebieskim domu znaleziono także 180 strojów z regionu Oaxaca jak również kolczyki od Picassa, szale, buty i biżuterię. 

Jej mąż Diego Rivera w swojej autobiografii napisał, że dzień, w którym Frida zmarła był najbardziej tragicznym dniem jego życia i wtedy uświadomił sobie, że najwspanialsza w jego życiu była Frida i miłość do niej. Po śmierci Fridy Diego Rivera dbał o jej rodzinny dom aż do czasu swojej śmierci w 1957 roku.

Stulecie urodzin malarki zostało uczczone  wielką wystawą zorganizowaną w Meksyku w Palacio de Bellas Artes w okresie 13 czerwca – 12 sierpnia 2007 roku. Specjalnie na tą wystawę wypożyczono prace artystki ze zbiorów znajdujących się m.in. w Detroit, Minneapolis, Miami, Los Angeles, San Francisco i Nagoyi. Zaprezentowano na wystawie tylko  jedną trzecią  dorobku malarskiego Fridy, uzupełniono ją listami i manuskryptami wcześniej niepublikowanymi oraz jej garderobą.

Ps. Tak na marginesie to teraz modne są tshirty z nadrukiem Fridy. Można je dostać w sieciówkach takich jak Mango czy Stradivarius, ja mam w planach nawet tatuaż z wizerunkiem Fridy. Ten tatuaż będzie symbolem mojej choroby i cierpienia, bo Frida też dużo się nacierpiała przez wypadek i choroby.

My kobiety zawdzięczamy jej:

  • modę na zarośnięte grube brwi,

  • modę na etniczne stroje,

  • modę na wianki z kwiatów,

  • noszenie dużo biżuterii,

Zasady stylu Fridy Kahlo:

1.Grube brwi.
2.Kwiaty we włosach.
2.Ogrom biżuterii.
3.Etniczne stroje.
4. Dużo koloru.
5. Ekstrawagancja.

Źródła: Wikipedia,
Zdjęcia: Wikipedia i Google,

Anrika i szafa gra,

My portraits color and gray

Hej, kochani tym razem szykujemy wyjątkową sesję główną, która pojawi się już niebawem a dokładnie w najbliższą niedzielę tj.30 października. 
A dziś możecie pooglądać moje portrety w wersji kolorowej i szarej, które wykonała zaprzyjaźniona fotograf Magdalena Zagrajek.
Miłego oglądania i bądźcie czujni, sesja główna już niebawem. Zachęcam zatem do częstszego odwiedzania i śledzenia bloga.

 

 

 

 

 

 

 

Stylist : Anrika Koperska
Hairstyle: Antoni Kolbusz
Zdjęcia : Magdalena Zagrajek
https://www.facebook.com/antoni.kolbusz
 
https://www.facebook.com/magdalena.zagrajek.9
 
Miłego oglądania kochani,
Całusy
Anrika
 

Hair styling inspired Kérastase

 

 

Kérastase jest obecnie jednym z liderów w pielęgnacji włosów

Firma Kérastase Paris została założona w 1964 roku i od samego początku koncentruje się na
 innowacyjnej i nowoczesnej technologii w celu zapewnienia najnowszych i najbardziej 
efektywnych metod pielęgnacji włosów. Nowoczesne technologie są uzupełniane przez 
wysokiej jakości naturalne składniki. Kosmetyki Kérastase wykorzystuje się głównie w 
ekskluzywnych salonach piękności.
W zeszłym roku twarzą marki  Kérastase została nasza rodzima modelka Anja Rubik, która od początku swojej kariery używa produktów właśnie marki Kérastase. Do zdjęć dla kampanii Topmodelka zostanie pokazana w 10 różnych odsłonach, począwszy od bardzo buntowniczej poprzez seksowną, zuchwałą i romantyczną. Zdjęcia do czarno-białej kampanii produktu wykonał światowej sławy duet fotografów Luigi & Iango, a stylizacją zajęła się Melanie Ward.
 
La Rebelle to modne cięcie połączone z załamaniami o bogatej fakturze.
L’ Enigmatique to delikatna i pięknie podkręcona,gładko uczesana fryzura.
La Boheme to energetyczne, superciasne loki z których aż bije splendor, choć sprawiają one jednocześnie wrażenie niewinności i nieśmiałości.
 
L’ Intemporelle to uwodzicielsko rzeźbione fale z wysokim połyskiem i odrobiną wyrafinowania.
La Sensuelle to wyrzeźbione, uniesione loki o bogatej teksturze. Zmysłowość, szyk i elegancja.
 
L’ Impulsive to widowiskowo sprężyste i gęste loki. To wyzwolone, pełne objętości, luksusowe uniesienie o pełnej swobodzie ruchu. 
 
L’ Ambitieuse to błyszczące, idealnie proste pasma o ostrym cięciu. Zdeterminowane i wyraziste
La Romantique to niewymuszone, figlarne, lekko potargane i niedopracowane upięcie  o bogatej fakturze,które zapewnia świeży, kobiecy wygląd.
 
La Flamboyante to pełna glorii korona włosów o niezwykłym blasku, która tworzy śmiałą, posągową linię.
L’ Audacieuse to ekstremalnie wygładzony koński ogon uformowany w upięcie inspirowane ptasimi piórami.
 
Fryzury inspirowane sesją Anji Rubik dla kampanii  w wykonaniu mojego zdolnego stylisty fryzur Antoniego Kolbusza :
 
 
Fryzura L’ Ambitieuse

 



Fryzura La Flamboyante

Fryzura L’ Audacieuse 
 
 
 
 
Fryzura La Romantique 
 
 
 
Hairstyle Antoni Kolbusz
https://www.facebook.com/antoni.kolbusz
 
Zdjęcia Waldemar Czerniszewski 

https://www.facebook.com/waldemar.czerniszewski?fref=ts


Pozdrawiamy 
Anrika i Antoni