Ikona Mody-LUCILLE BALL

Lucille Ball, jedna z najbardziej lubianych komików w Ameryce, szczególnie znana ze swojego kultowego programu telewizyjnego „I Love Lucy”. Lucille Ball rozpoczęła swoją karierę jako piosenkarka, modelka i gwiazda filmowa. Zanimzostała jedną z najlepszych aktorek komediowych w Ameryce występowała w programie telewizyjnym I Love Lucy z lat 50 przy boku z mężem Desim Arnazem. 

Ball urodziła się 6 sierpnia 1911 roku w  Jamestown w stanie Nowy Jork, jakoo córka Henry’ego Durrella Ball’a i jego żony Desiree. Ball miała trudne dzieciństwo przez tragedię i biedę. Ojciec Ball, Henry był elektrykiem i  po narodzinach córki przeniósł rodzinę do Montany do pracy. Następnie przeniósł się do Michigan, gdzie podjął pracę jako pracownik linii telefonicznej w Michigan Bell Company. Życie Ball  legło w gruzach, gdy w lutym 1915 roku ojciec zachorował na tyfus i zmarł. Dla wówczas trzy letniej Ball śmierć ojca nie tylko uruchomiła serię trudnych dziecięcych przeszkód, ale także stała się pierwszym  znaczącym jej wspomnieniem. Ciężarna matka Ball po niespodziewanej śmierci męża spakowała dzieci i wróciła do rodzinnego miasta Lucille Jamestown w mieście Nowy Jork. Jej matka znalazła w Jamestown nie tylko nową pracę, ale i nowego męża Eda Petersona. Ed nie przepadał jednak za dziećmi i postanowił, że z mamą Lucille przeprowadzą się do Detroit jego rodziców. Ball z rodzeństwem zamieszkała u matki Eda. Co wiązało się z rywalizacją z surową matką Eda, która była biedna. Aktorka wspominała później, że brakowało jej pieniędzy nawet na ołówki.
W wieku 11 lat Lucille spotkała się z matką, gdy ta wróciła z Edem do Jamestown. W wieku 15 lat Lucille namówiła matkę, aby zapisała ją do szkoły teatralnej w Nowym Jorku.  Ball pragnęła pojawić się na scenie, chciała za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę. 

Lucille pozostała w Nowym Jorky do 1927 roku, zaczęła nazywać siebie Daiane Belmont i podjęła pracę jako modelka Hattie Carnegie, a później dla papierosów Chesterfield. We wczesnych latach trzydziestych Ball przefarbowała swoje kasztanowe włosy na blond i przeniosła się do Hollywood. Po pewnym czasie znalazła tam pracę jako jedna z 12 ,,Goldyn Girls” promujących film Eddiego Cantora Roman Scandals z 1933 roku . Później  dostała rolę statystki w filmie Ritz Brothers The Three Musketeers , a następnie w 1937 roku zdobyła sporą rolę w Stage Door z Katharine Hepburn i Ginger Rogers.

Aktorka wystąpiła w 72 filmach podczas swojej długiej kariery.  W latach czterdziestych z XX wieku grała w drugorzędnych filmach, dzięki czemu nieoficjalnie dostała tytuł ,,Królowa filmów B”. Jednym z pierwszych filmów w jakim grała to Dance, Girl, Dance, gdzie poznała przystojnego kubańskiego aktora z którym wystąpiła w kolejnym filmie Too Many Girls. Para zakochała się w sobie na zabój i wyszła za mąż. Lucille ze względu na karierę otaczała się gronem starszych od siebie mężczyzn. A Arnaz był młody miał 23 lata i miał ognisty temperament to zaimponowało aktorce. Byli ze sobą 20 lat, a mąż bardzo wspierał życie zawodowe żony.

Pod koniec lat czterdziestych za namową MGM przefarbowała włosy na rudo w 1942 roku, przeżywała wtedy przestój w karierze.  W rezultacie Arnaz zmusił swoją żonę, aby spróbowała nadawać, i wkrótce Ball wylądował w głównej roli w komedii radiowej My Favorite Husband . Program zwrócił uwagę dyrektorów CBS, którzy chcieli, aby odtworzyła coś podobnego na małym ekranie. Ball  upierała się, że dotyczy to jej prawdziwego męża, coś, czego sieć najwyraźniej nie była zainteresowana, aby się wydarzyło. Ball więc odeszła, razem z Desim stworzyli wodewil podobny do I Love Lucy i zabrali go w trasę. Wkrótce osiągnęli sukces.Od samego początku Ball i Arnaz dokładnie wiedzieli, czego chcą od sieci.  Kiedy CBS powiedział im, że będzie to kosztować zbyt dużo, Ball i Arnaz zgodzili się na obniżkę wynagrodzenia. W zamian zachowaliby pełne prawa własności do programu i prowadziliby go w ramach nowo powstałej firmy produkcyjnej Desilu Productions.15 października 1951 roku I Love Lucy zadebiutowała, a publiczność w całym kraju od razu odniosła wrażenie, że to sitcom inny niż wszystkie. Bombastyczny i odważny serial, w którym zagrali Vivian Vance i William Frawley jako dwaj najlepsi przyjaciele Lucy i Desiego.I chyba w jednym z najbardziej pamiętnych odcinków telewizyjnych w historii I Love Lucy poruszyła temat ciąży, kiedy Lucy urodziła Małego Ricky’ego 19 stycznia 1953 roku. Ball była perfekcjonistą. Aktorka spędzała godziny na ćwiczeniach aktorskich. Jej przełomowa praca w komedii utorowała drogę przyszłym gwiazdom, takim jak Mary Tyler Moore, Penny Marshall, Cybill Shepherd, a nawet Robin Williams.Jej geniusz nie pozostał nierozpoznany. W ciągu sześciu lat sukces I Love Lucy nie miał sobie równych. Przez cztery sezony serial był numerem 1 w kraju. W 1953 roku program uzyskał niespotykane 67,3 udziału w widowni, w tym 71,1 w odcinku z narodzinami Little Ricky, frekwencja przewyższająca widownię telewizyjną podczas ceremonii inauguracji prezydenta Eisenhowera. Gdy serial zakończył się w 1957 roku, Desilu Productions kontynuowało, produkując kolejne hity telewizyjne, takie jak Our Miss Brooks , Make Room for Daddy , The Dick Van Dyke Show , The Untouchables , Star Trek i Mission: Impossible.

W 1960 roku Lucille i Arnaz rozwiedli się. Dwa lata później Lucille, która  ponownie wyszła za mąż za komika Gary’ego Mortona, wykupiła swojego byłego męża i przejęła Desilu Productions, czyniąc ją pierwszą kobietą, która prowadziła duże studio telewizyjne. Ostatecznie sprzedała firmę Gulf-Western w 1967 roku za 17 milionów dolarów.Później pojawiły się kolejne role aktorskie, w tym para seriali komediowych, The Lucy Show (1962-68) i Here’s Lucy (1968-73). W 1971 roku jako pierwsza kobieta otrzymała złoty medal Międzynarodowego Towarzystwa Radiowo-Telewizyjnego. Ponadto były cztery nagrody Emmy, wprowadzenie do Television Hall of Fame i uznanie dla jej życiowej twórczości z Kennedy Center for the Performing Arts.

W 1985 roku Ball odeszła od komedii i wcieliła się w dramatyczną rolę bezdomnej kobiety w nakręconym dla telewizji filmie Stone Pillow . Chociaż nie był to hit, Ball zdobył uznanie. Jednak krytycy chcieli zobaczyć jej powrót do komedii, zatem w 1986 roku zadebiutowała w nowym serialu telewizyjnym CBS, Life With Lucy . Program zarobił swoją gwiazdę 2,3 miliona dolarów, ale niezbyt dużą widownię. Po zaledwie ośmiu odcinkach został odwołany. Zmarła 26 kwietnia 1989 roku  z powodu pęknięcia aorty po operacji na otwartym sercu w Cedars-Sinai Medical Center w Los Angeles.

Zasady stylu Lucille Ball:

1. Rude fale.
2. Czerwone usta.
3.Wyraźista biżuteria.
4. Elegancja.
5. Klasa.

Źródła: Wikiepdia,
Zdjęcia: Wikipedia i Google,

Miłej lektury,
Anrika i szafa gra,
5 1 głosuj
Article Rating
Lucille Ball, jedna z najbardziej lubianych komików w Ameryce, szczególnie znana ze swojego kultowego programu telewizyjnego „I Love Lucy”. Lucille Ball rozpoczęła swoją karierę jako piosenkarka, modelka i gwiazda filmowa. Zanimzostała jedną z najlepszych aktorek komediowych w Ameryce występowała w programie telewizyjnym I Love Lucy z lat 50 przy boku z mężem Desim Arnazem. 

Ball urodziła się 6 sierpnia 1911 roku w  Jamestown w stanie Nowy Jork, jakoo córka Henry’ego Durrella Ball’a i jego żony Desiree. Ball miała trudne dzieciństwo przez tragedię i biedę. Ojciec Ball, Henry był elektrykiem i  po narodzinach córki przeniósł rodzinę do Montany do pracy. Następnie przeniósł się do Michigan, gdzie podjął pracę jako pracownik linii telefonicznej w Michigan Bell Company. Życie Ball  legło w gruzach, gdy w lutym 1915 roku ojciec zachorował na tyfus i zmarł. Dla wówczas trzy letniej Ball śmierć ojca nie tylko uruchomiła serię trudnych dziecięcych przeszkód, ale także stała się pierwszym  znaczącym jej wspomnieniem. Ciężarna matka Ball po niespodziewanej śmierci męża spakowała dzieci i wróciła do rodzinnego miasta Lucille Jamestown w mieście Nowy Jork. Jej matka znalazła w Jamestown nie tylko nową pracę, ale i nowego męża Eda Petersona. Ed nie przepadał jednak za dziećmi i postanowił, że z mamą Lucille przeprowadzą się do Detroit jego rodziców. Ball z rodzeństwem zamieszkała u matki Eda. Co wiązało się z rywalizacją z surową matką Eda, która była biedna. Aktorka wspominała później, że brakowało jej pieniędzy nawet na ołówki.
W wieku 11 lat Lucille spotkała się z matką, gdy ta wróciła z Edem do Jamestown. W wieku 15 lat Lucille namówiła matkę, aby zapisała ją do szkoły teatralnej w Nowym Jorku.  Ball pragnęła pojawić się na scenie, chciała za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę. 

Lucille pozostała w Nowym Jorky do 1927 roku, zaczęła nazywać siebie Daiane Belmont i podjęła pracę jako modelka Hattie Carnegie, a później dla papierosów Chesterfield. We wczesnych latach trzydziestych Ball przefarbowała swoje kasztanowe włosy na blond i przeniosła się do Hollywood. Po pewnym czasie znalazła tam pracę jako jedna z 12 ,,Goldyn Girls” promujących film Eddiego Cantora Roman Scandals z 1933 roku . Później  dostała rolę statystki w filmie Ritz Brothers The Three Musketeers , a następnie w 1937 roku zdobyła sporą rolę w Stage Door z Katharine Hepburn i Ginger Rogers.

Aktorka wystąpiła w 72 filmach podczas swojej długiej kariery.  W latach czterdziestych z XX wieku grała w drugorzędnych filmach, dzięki czemu nieoficjalnie dostała tytuł ,,Królowa filmów B”. Jednym z pierwszych filmów w jakim grała to Dance, Girl, Dance, gdzie poznała przystojnego kubańskiego aktora z którym wystąpiła w kolejnym filmie Too Many Girls. Para zakochała się w sobie na zabój i wyszła za mąż. Lucille ze względu na karierę otaczała się gronem starszych od siebie mężczyzn. A Arnaz był młody miał 23 lata i miał ognisty temperament to zaimponowało aktorce. Byli ze sobą 20 lat, a mąż bardzo wspierał życie zawodowe żony.

Pod koniec lat czterdziestych za namową MGM przefarbowała włosy na rudo w 1942 roku, przeżywała wtedy przestój w karierze.  W rezultacie Arnaz zmusił swoją żonę, aby spróbowała nadawać, i wkrótce Ball wylądował w głównej roli w komedii radiowej My Favorite Husband . Program zwrócił uwagę dyrektorów CBS, którzy chcieli, aby odtworzyła coś podobnego na małym ekranie. Ball  upierała się, że dotyczy to jej prawdziwego męża, coś, czego sieć najwyraźniej nie była zainteresowana, aby się wydarzyło. Ball więc odeszła, razem z Desim stworzyli wodewil podobny do I Love Lucy i zabrali go w trasę. Wkrótce osiągnęli sukces.Od samego początku Ball i Arnaz dokładnie wiedzieli, czego chcą od sieci.  Kiedy CBS powiedział im, że będzie to kosztować zbyt dużo, Ball i Arnaz zgodzili się na obniżkę wynagrodzenia. W zamian zachowaliby pełne prawa własności do programu i prowadziliby go w ramach nowo powstałej firmy produkcyjnej Desilu Productions.15 października 1951 roku I Love Lucy zadebiutowała, a publiczność w całym kraju od razu odniosła wrażenie, że to sitcom inny niż wszystkie. Bombastyczny i odważny serial, w którym zagrali Vivian Vance i William Frawley jako dwaj najlepsi przyjaciele Lucy i Desiego.I chyba w jednym z najbardziej pamiętnych odcinków telewizyjnych w historii I Love Lucy poruszyła temat ciąży, kiedy Lucy urodziła Małego Ricky’ego 19 stycznia 1953 roku. Ball była perfekcjonistą. Aktorka spędzała godziny na ćwiczeniach aktorskich. Jej przełomowa praca w komedii utorowała drogę przyszłym gwiazdom, takim jak Mary Tyler Moore, Penny Marshall, Cybill Shepherd, a nawet Robin Williams.Jej geniusz nie pozostał nierozpoznany. W ciągu sześciu lat sukces I Love Lucy nie miał sobie równych. Przez cztery sezony serial był numerem 1 w kraju. W 1953 roku program uzyskał niespotykane 67,3 udziału w widowni, w tym 71,1 w odcinku z narodzinami Little Ricky, frekwencja przewyższająca widownię telewizyjną podczas ceremonii inauguracji prezydenta Eisenhowera. Gdy serial zakończył się w 1957 roku, Desilu Productions kontynuowało, produkując kolejne hity telewizyjne, takie jak Our Miss Brooks , Make Room for Daddy , The Dick Van Dyke Show , The Untouchables , Star Trek i Mission: Impossible.

W 1960 roku Lucille i Arnaz rozwiedli się. Dwa lata później Lucille, która  ponownie wyszła za mąż za komika Gary’ego Mortona, wykupiła swojego byłego męża i przejęła Desilu Productions, czyniąc ją pierwszą kobietą, która prowadziła duże studio telewizyjne. Ostatecznie sprzedała firmę Gulf-Western w 1967 roku za 17 milionów dolarów.Później pojawiły się kolejne role aktorskie, w tym para seriali komediowych, The Lucy Show (1962-68) i Here’s Lucy (1968-73). W 1971 roku jako pierwsza kobieta otrzymała złoty medal Międzynarodowego Towarzystwa Radiowo-Telewizyjnego. Ponadto były cztery nagrody Emmy, wprowadzenie do Television Hall of Fame i uznanie dla jej życiowej twórczości z Kennedy Center for the Performing Arts.

W 1985 roku Ball odeszła od komedii i wcieliła się w dramatyczną rolę bezdomnej kobiety w nakręconym dla telewizji filmie Stone Pillow . Chociaż nie był to hit, Ball zdobył uznanie. Jednak krytycy chcieli zobaczyć jej powrót do komedii, zatem w 1986 roku zadebiutowała w nowym serialu telewizyjnym CBS, Life With Lucy . Program zarobił swoją gwiazdę 2,3 miliona dolarów, ale niezbyt dużą widownię. Po zaledwie ośmiu odcinkach został odwołany. Zmarła 26 kwietnia 1989 roku  z powodu pęknięcia aorty po operacji na otwartym sercu w Cedars-Sinai Medical Center w Los Angeles.

Zasady stylu Lucille Ball:

1. Rude fale.
2. Czerwone usta.
3.Wyraźista biżuteria.
4. Elegancja.
5. Klasa.

Źródła: Wikiepdia,
Zdjęcia: Wikipedia i Google,

Miłej lektury,
Anrika i szafa gra,
5 1 głosuj
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
4 komentarzy
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Adam
Adam
3 lat temu

Piękna kobieta, super artykuł.

Wiola
Wiola
3 lat temu

Piękna kobieta i świetny artykuł.